Σε μια παρέα ορίζουμε τους θεραπευόμενους και έναν ή και δύο αν θέλουμε ψυχολόγο(ους). Απαραίτητη προϋπόθεση, ο ψυχολόγος να μη γνωρίζει το παιχνίδι. Όσο ο ψυχολόγος βρίσκεται σε κάποιον άλλο χώρο για να μην ακούει, οι υπόλοιποι (θεραπευόμενοι) συνεννοούνται να απαντούν σε προσωπικές ερωτήσεις που θα τους κάνει ο ψυχολόγος, όχι όμως για τον εαυτό τους αλλά για λογαριασμό εκείνου πχ που κάθεται δεξιά τους η απέναντι τους. Αφού συνεννοηθούν, καλούν το ψυχολόγο για να τους κάνει τη διάγνωση.

Όταν έρθει ο ψυχολόγος του λένε, πως όλοι πάσχουν από την ίδια ασθένεια (η οποία δεν είναι μια πραγματική ασθένεια  -να το τονίσουν αυτό- για να μην παιδεύεται ο ψυχολόγος να βρίσκει ορολογίες και πως όλοι λένε την αλήθεια).

Ο ψυχολόγος κάνει στον καθένα προσωπικές ερωτήσεις. ΜΙΑ κάθε φορά. Μπορεί να κάνει την ίδια ερώτηση σε όσους θέλει. Ο καθένας, λοιπόν,  απαντάει με βάση αυτόν που έχει δεξιά του- για λογαριασμό του διπλανού του δλδ. Οπότε ας φροντίσουν οι παίχτες να κάθονται διπλά σε κάποιον που ξέρουν και θα μπορούν να απαντούν στις προσωπικές του ερωτήσεις. Αν ο ψυχολόγος δλδ ρωτήσει κάποιον πχ πόσο καιρό έχει σχέση, τότε αυτός θα πρέπει να πει για τη σχεση του διπλανού του.
 
Σε περίπτωση που ο ψυχολόγος ζορίζεται, τον παροτρύνουμε να κάνει ερωτήσεις γύρω απ´ την εμφάνιση για να βοηθηθούν περισσότερο. Πχ τι μπλούζα φόρας κτλ..